Het labelen van mensen met ADHD

vooroordelen

Ben jij, of ken jij iemand met ADHD? Dan heb je vast wel eens gehoord van de vooroordelen over ADHD. Over mensen met ADHD wordt er vaak gezegd dat zij zonder uitzondering druk, snel afgeleid, chaotisch, kletserig en zelfs in sommige gevallen “minder slim” of “kansarmer” zijn dan mensen zonder ADHD. Het labelen van mensen met ADHD kan zorgen voor problemen bij diegene waarom dit gaat. Dit is eigenlijk volkomen onnodig, omdat deze vooroordelen vaak totaal misplaatst zijn.

Deze maand schrijft ADHD coach Amersfoort over het labelen van mensen met ADHD, de misvattingen en mogelijke gevolgen. Word jij gelabeld door jouw ADHD? Hopelijk helpt deze blog jou wat verder op weg. Ben je op zoek naar persoonlijke hulp bij dit probleem? Dan mag je altijd gerust contact opnemen met Bounce Back, ADHD coach Amersfoort.

Wat is de oorzaak van de vooroordelen over ADHD?

Eén van de belangrijkste oorzaken van het labelen is dat er bij ADHD een psychiatrische diagnose wordt gesteld. Dit wordt vaak al op jonge leeftijd gedaan door een psycholoog of psychiater, omdat ADHD in veel gevallen dan al tot uiting komt. Een diagnose laten stellen kan erg belangrijk zijn wanneer je ADHD hebt. Er kunnen alleen wat lastige nadelen aan vastzitten.

Allereerst zijn er helaas maar weinig mensen die het label “ADHD’er” bij zichzelf zien als iets om trots op te zijn. Dit is onwijs zonde, omdat er zoveel mooie en unieke specialiteiten en karaktereigenschappen in ieder mens zitten, en juist ook bij mensen met ADHD! Ten tweede kan een diagnose, ofwel een label, stigmatiserend werken. Stigmatisering betekent simpel gezegd dat bepaalde kenmerken aan een persoon op groep wordt gekoppeld, waardoor vaak vooroordelen ontstaan. Het gevolg hiervan is dat de persoon of groep in kwestie zich gaat gedragen en gaat geloven in deze vooroordelen. Een klein voorbeeldje:

Jaap zit in groep 3 van de basisschool. Hij is ontzettend creatief, vrolijk en vaak rustig. Wel heeft hij een klein beetje moeite met het bij de les blijven en het onthouden van dingen. Hierdoor zien zijn schoolresultaten er niet altijd goed uit, al heeft hij voor tekenen en theater wel hele mooie cijfers. Zijn ouders brengen hem naar de huisarts om te kijken waar de concentratieproblemen op vroege leeftijd vandaag komen. De huisarts stuurt jaap door naar de psycholoog, hij stelt de diagnose ADHD. Vanaf de dag dat hij dit op school verteld, behandelen zijn klasgenootjes maar ook de meesters en juffen hem heel anders. Ze noemen hem druk, lastig en vinden het raar dat hij geen medicijnen krijgt. Langzamerhand begint hij zelf in deze vooroordelen te geloven, waardoor zijn gedrag daadwerkelijk veranderd.

Wat ik hiermee duidelijk wil maken is dat het als ADHD’er, zowel op jongere als oudere leeftijd, best lastig is om te leven met een aantal misvattingen over ADHD. Het kan zelfs zijn dat jij hier zelf in bent gaan geloven. Ik hoop dat jij gelooft in jouw eigen krachten en vaardigheden. Wanneer je hierin gelooft, kom je telkens weer een klein stapje dichterbij jouw doelen en jouw succesverhaal. Als ADHD coach, die zelf ook ADHD heeft, help ik mensen om net als ik, in zichzelf te geloven en te bereiken wat zij willen!