Een vriend stuurde laatst een app. Of ik een drankje kwam drinken die avond….. “Één drankje?” Vroeg mijn vrouw nog. “Nou vooruit misschien twee maar niet meer!”. Een aantal uur en vooral wat flessen wijn later kwam ik, in mijn beleving, super stil thuis. De volgende ochtend bleek dat net even wat anders te zijn gegaan dan ik dacht. En aangezien mijn zoontje van bijna 1,5 gewoon om 7 uur fris en fruitig staat te roepen (lees krijsen) dat hij toch echt een nieuwe luier nodig heeft is het dus ook voor mij tijd om op te staan.
Brak
Elk geluid komt allemaal net even wat harder binnen dan normaal en het was ook geen overbodige luxe geweest als ik de avond ervoor tussendoor wat water had gedronken. Eenmaal beneden aangekomen lagen mijn schoenen bij de deur en m’n kleren verspreid over de vloer. Oh ja het leek me handig om mezelf beneden al uit te kleden zodat mijn vrouw er niks van zou merken. Dat ik in het proces zou struikelen had ik ook niet kunnen voorzien.
Wat maakt nu dat als ik naar de stad ga, het alles of niets is? Gewoon een drankje doen lukt ook wel hoor, maar het komt toch ook wel regelmatig voor dat het een stuk meer is dan één drankje. En eigenlijk gebruik ik deze manier al m’n hele leven in alles. Het is óf zwart, óf wit. Het is meteen vol overgave en niks anders meer, óf het is helemaal niks.
Toen ik begon met fitnessen kocht ik een aantal verschillende outfits, halters voor thuis, nam een sportabonnement en een online personal trainingsprogramma. De eerste periode ging super en er was resultaat maar toen…. Tja na een tijd is de interesse wel weer weg, heeft de sportschool fijn een sponsor erbij die nooit meer komt en thuis liggen de halters stof te happen in de woonkamer. En die sportkleding zit ook lekker tijdens een avondje bank-hangen dus gelukkig is niet alles helemaal voor niks geweest.
Toen ik in een opleving bedacht om kinderboeken te gaan schrijven had ik de titels van alle boeken en hoofdstukken binnen no-time opgeschreven. Ook had ik karakters uitgewerkt, en was de cover al uitgewerkt. Klein dingetje…… De verhalen moeten tot op de dag van vandaag nog uitgeschreven worden.
Alles of niets
Zo kan ik nog wel honderd andere verhalen opschrijven maar het is de bedoeling dat deze blog wél af komt. Op een of andere manier is ergens half instappen moeilijk voor mij. In veel situaties is dat misschien niet handig maar het maakt me ook wie ik ben en is dat verkeerd? Nee het maakt me onhandig en misschien niet zo productief als het zou kunnen zijn maar aan de andere kant zit mijn hoofd dus wel vol met ideeën en geef ik 100%. Zou iemand mijn brein maar wat beter begrijpen en die ideeën concreet kunnen maken, dan zou ALLES mogelijk zijn en NIETS meer blijven liggen.
Gaat het in jullie leven ook met alles of niets en hoe gaan jullie daar mee om? Laat hieronder een bericht achter of stuur een mail naar: info@bounce-back.nl