Overtuigingen

blaadjeKen je het gevoel? Dat je op een feestje bent en je het gevoel hebt dat je saai bent? Dat je niks te vertellen hebt? Dat iedereen mooier is dan jij? Kortom, het gevoel dat je minder bent dan de rest? Dat je denkt dat anderen jou niet zien, omdat je niet aan hen kunt tippen qua opleidingsniveau, baan of inkomen? En dat je eigenlijk heel graag bij hen wil horen. En ook denkt dat wel te kunnen.

Waar komt dat gevoel vandaan?

Misschien ben je voor je gevoel al vanaf je vroege jeugd het zwarte schaap. Of werd je om een bepaalde reden gepest of buitengesloten. Het kan zijn dat je jezelf ervan hebt overtuigd dat je minder was dan een ander en hierdoor je eigen talenten niet hebt kunnen ontwikkelen of kunnen inzien wat die zijn.

Het kan ook zijn dat de manier waarop je je presenteert je deze “minderwaardigheid” niet laten zien. De buitenwereld ziet een succesvol, intelligent, knap en gezellig mens, maar dat geloof je zelf niet. Je belemmerende overtuiging is dat je niet goed genoeg bent, en je acties zijn ook daar naar.

Overtuigingen

Overtuigingen beginnen met een idee, deze worden door de buitenwereld bevestigd en dan wordt het een overtuiging. Dit kan natuurlijk positief zijn maar het kan ook een belemmerende overtuiging worden. Zo heb je (belemmerende)overtuigingen over:

  • Jezelf;
    • Ik ben te oud, werkgevers nemen mij toch niet meer aan.
    • Ik ben niet goed genoeg om mijn examen te halen, dus ik ga maar niet.
  • Anderen;
    • Vragen om hulp heeft geen zin, ze willen me toch niet helpen.
    • Een coach is het geld niet waard, plannen kan iedereen.
  • De wereld;
    • Het systeem deugt niet, de wereld is tegen mij.
    • Achter mijn droombaan aangaan heeft geen zin, dat lukt alleen als je goede connecties hebt.

Het probleem hiermee is dat ze je mogelijkheden tegenwerken. Als je niet gelooft dat je iets kunt dan kun je het ook niet.

En daar sta je dan, op dat feestje. Iedereen kent jou als dat gekke mens, die als laatste pas weg gaat en overal 100% voor gaat.  Waarschijnlijk heb je een mooi masker ontwikkeld zoals bijvoorbeeld de clown. De clown maakt grappen, is aanwezig en zorgt dat de aandacht gaat naar waar de clown wil dat die naartoe gaat. Zolang het maar niet over jou gaat. buitenbeentjeVeranderen

Hoe kom je van de clown naar jezelf? Op welke manier kun jij zijn wie je bent en je daar ook prettig bij voelen? Want uiteindelijk ben jij een mooi mens en voel je je het beste als je jezelf kunt zijn. Daarom een aantal stappen waarop je dichter bij jezelf komt.

1. Ga na waar je overtuiging, bijvoorbeeld sociaal ongewenst te zijn, vandaan komt. Maak een inventarisatie van situaties in heden en verleden waarin je dit gevoel had.
2. Ga, misschien met anderen, na in hoeverre jouw gevoel in deze situaties klopte. Wees de groep/de ander jou af, of was er iets in jouw gedrag waardoor je je al afzijdig hield en ongewenst maakte?
3. Ga na wat die overtuiging in het verleden voor positiefs heeft gedaan.

4. Vraag jezelf af wat het je nu kost?

5. Hoe lang ga je nog door met die prijs betalen?

 

Jij mag er zijn. Met je eigenaardigheden, ongemakken, spontane acties en eigenheid. Dat volgende feestje wordt voor jou makkelijker. Blijf bij jezelf, wie moet je anders zijn?

Wat zijn jou overtuigingen? Laat hieronder een bericht achter of mail ons naar info@bounce-back.nl

 

AD(H)D en relaties


Liefde is een werkwoord en dat zeggen ze niet voor niets. Het vergt goede communicatie, wederzijds respect, compromissen, empathie en het begrip van elkaars gevoelens en behoeftes.

Voor mensen met AD(H)D kunnen juist deze punten een uitdaging zijn en dit kan voor de partner daarvan erg frustrerend zijn. Het is erg pijnlijk als degene met AD(H)D weer eens een afspraak niet is nagekomen of iets belangrijks is vergeten.

Iemand met AD(H)D:

  • flapt er eerder iets uit zonder eerst na te denken
  • vergeet belangrijke gebeurtenissen
  • maakt beloftes die vervolgens niet worden nagekomen
  • raakt afgeleid tijdens een gesprek
  • ziet het standpunt van de ander minder snel
  • doet en denkt daarna pas

Het kan erop lijken dat iemand met AD(H)D deze dingen expres doet en de ander probeert te kwetsen. 

AD(H)D gedrag in een relatie

Door het AD(H)D gedrag kunnen partners meer het gevoel krijgen dat ze een ouder zijn dan een partner. Vaak zorgt die voor de structuur en zorgt voor alle reminders en het kan daardoor teleurstellend zijn als degene met AD(H)D hier niet in ondersteunt.
In plaats van het delen van verantwoordelijkheden, komt (gevoelsmatig)alle last op hun schouders en dat terwijl ze ook nog eens ondersteunend zijn in moeilijke tijden. Vaak nemen ze taken die lastig zijn voor iemand met AD(H)D over zoals het betalen van de rekeningen, plannen van afspraken, schoonmaken en de boodschappen. Dat kan vermoeiend zijn!

Hoe begrijp je dan je partner met AD(H)D?

AD(H)D is aan de ene kant een stoornis, maar mensen met AD(H)D hebben ook een hoop krachten. Het is belangrijk AD(H)D en de symptomen ervan te begrijpen, terwijl alle prachtige dingen die je in eerste instantie leuk vond aan je partner niet moet vergeten.

Hoe krijg je dit voor elkaar?

Ten eerste moet je kennis hebben over wat AD(H)D eigenlijk is. Lees over volwassen met AD(H)D, en vraag je partner om zijn of haar symptomen te beschrijven. Misschien helpt lotgenoten te spreken en daarvan kunt leren hoe zij dezelfde uitdagingen aanpakken.

Probeer de dingen vanuit het standpunt van je partner te zien. Het is namelijk ook lastig als alles wordt overgenomen omdat je het zelf niet kunt. Aan de ene kant zorgt het ervoor dat het leven soepeler loopt maar aan de andere kant is het ook een bevestiging dat de ander “beperkt” is. Dit besef kan bij iemand met AD(H)D soms irritatie opwekken en het afreageren. Dit gedrag is niet goed maar als je begrijpt waar dat vandaan komt kun je het misschien beter plaatsen.

Zorg zelf voor jullie eigen succes. Bouw op de sterke kanten van je partner en werk om potentiële uitdagingen heen. Bespreek samen waar je partner wel en niet goed in is in bijvoorbeeld het huishouden. Maak duidelijke afspraken zodat jullie beiden je eigen verantwoordelijkheid hebben.

En als laatste maar zeker niet het minste probeer te herontdekken wat je leuk vindt aan elkaar. Wat heeft jullie bij elkaar gebracht? Hoe kun je dat gevoel weer terugkrijgen. Maak tijd voor elkaar en doe wat jullie leuk vinden.

Wat zorgt ervoor dat jullie relatie goed blijft lopen? Laat het ons weten op info@bounce-back.nl

Docent, help me!

Iedere student of leerling is een individu met zijn of haar eigen krachten en uitdagingen. Er is dus niet één manier die voor iedereen werkt maar hier is een lijstje van tips van leerlingen zelf.

Teacher Helping ADHD Student
Ik heb iets en dat heet AD(H)D. Het is een echt iets wat er in mijn brein anders werkt. Dat betekent dat leren voor mij moeilijk is. Zie dit stuk van dat brein als een dirigent van een orkest wat alle musici tegelijk prachtig moet laten spelen. Mijn dirigent heeft moeite om contact te maken met z’n musici dus heb ik daarbij jouw hulp nodig. 
 
Ik ben niet gek, lui, slecht of dom. Sterker nog mijn IQ score is waarschijnlijk hoger dan gemiddeld want ik functioneer ondanks m’n uitdagingen op een bepaalde manier wel in de klas. Mijn brein werkt gewoon anders dan een “normale” student. Soms voel ik mezelf wel dom of slecht. Het is dan moeilijk voor mij om toe te geven dat ik hulp nodig heb. Het is dan makkelijker om net te doen alsof ik het begrijp of juist om boos te worden als je er weer eens achter bent gekomen dat ik iets moeilijk vind. Zo zien mijn klasgenoten in ieder geval niet dat ik het moeilijk heb. Eigenlijk wil ik gewoon weten dat je geen grappen over me maakt of me belachelijk maakt als ik een vraag stel.

Wat er ook kan gebeuren is dat ik de ene dag het super goed doe maar dat ik de volgende dag niks voor elkaar krijg. Zeg dan alsjeblieft niet dat ik “gewoon meer mijn best moet doen”. Laat me liever zien hoe ik kan beginnen alsof ik het voor het eerst doe. 

Omdat je mijn ADHD niet kan zien heb je misschien wat moeite om te onthouden dat ik je hulp nodig heb. Doe net alsof ik blind ben, hoe zou je me dan helpen?

Ik heb ontzettend veel moeite om mijn gedrag in toom te houden. Als je in mijn hoofd zou kunnen zijn zou je verschillende radiostations tegelijk aan horen. Het is dus moeilijk om er naar één te luisteren. Dit is ontzettend stressvol voor mij dus die extra vraag van jouw is voor mij de druppel die de emmer doet overlopen. 

Doe alsof je m’n coach bent. Goede coaches krijgen het beste resultaat van hun spelers door ze aan te moedigen, belonen en ze te complimenteren, zeker in nabijheid van anderen. Straf geven voor dingen die niet goed gaan geven me alleen maar een bevestiging van wat ik toch al denk. Zet me dus ook niet voor lul waar de hele klas bij staat maar neem me even apart. Ik heb soms moeite om met de juiste vrienden om te gaan. Help me alsjeblieft hoe ik dit beter kan doen. Geef me handvatten, laat het me zien. Alleen woorden zijn voor mij lastig. Moedig me aan om dingen te proberen en om fouten te mogen maken.

Help me om de regels te onthouden. Hang ze ergens op in de klas waar ik ze altijd kan zien. Als ik een regel overtreed heb ik je hulp nodig om me hier aan te helpen herinneren op een positieve manier. Dit moet ik oefenen en geef me hier de ruimte voor. Laar het me meteen weten als ik een regel overtreed en vooral wat ik dan wel moet doen.

Proberen is leren. Organiseren (dingen in mijn agenda zetten, plannen, afmaken en inleveren), aantekeningen maken, studeren en toetsen afmaken. Help me door niet aan te geven wat er fout gaat maar door me te laten zien hoe het dan wel moet.

Het is voor mij moeilijk om veel instructies tegelijk te onthouden. Geef me liever de instructies één voor één. Voor opdrachten helpt het als ik ze op papier heb staan zodat ik niet alles hoef te onthouden.

De medicatie die ik krijg helpt me om mijn focus te houden en minder hyperactief te zijn. Maar met het ouder en groter worden moet mijn medicatie misschien ook aangepast worden. Je kunt me helpen door mijn ouders erbij te betrekken als je denkt dat mijn medicatie niet goed meer werkt. 

Ondanks de hulp van medicatie, voel ik nog steeds de behoefte om te bewegen. Beweging helpt me om te leren. Soms helpt het als ik kan staan terwijl je lesgeeft. Soms moet ik bewegen omdat het voelt alsof er stroom door mijn lijf heen gaat. Laten we daarom samen wat signalen bedenken die alleen wij weten. Dan kan ik aangeven wanneer ik me rusteloos voel. Ik kan dan bijvoorbeeld even koffie voor je halen, iets uitdelen of het bord wissen. Je kunt ook de hele klas even laten rekken en strekken en dan weet niemand dat het eigenlijk alleen voor mij is.

Geef me geen straf door mij de pauze of gym te ontzeggen. Ik moet door de dag heen juist kunnen bewegen om m’n energie kwijt te kunnen. Zonder dit ga ik juist meer hyperactief en impulsief gedrag vertonen.

Geef me iets te doen met mijn handen. Klei, een stressbal, een tangle, of zelfs maar een touwtje. Hierdoor kan ik wat extra energie kwijt. 

Een goede plek in de klas is belangrijk. Ik moet misshien juist helemaal vooraan zitten zodat anderen mij niet kunnen afleiden en ik dichter bij jou zit om hulp te vragen.

Maar misschien moet ik juist achteraan zitten zodat ik niet de hele tijd om hoef te draaien om te kijken wat er achter me gebeurt. Ik heb dan ook geen “publiek” meer en kan gewoon opstaan zonder dat anderen last van me hebben.

Of moet ik juist helemaal even apart zitten zodat ik niet afgeleid wordt van wat er buiten gebeurt. Het helpt ook als ik naast iemand kan zitten die me kan helpen als jij te druk bent. Ik vind het moeilijk als ik moet wachten.

Als je ziet dat ik aan het wegdromen ben,  geef me dan een signaal zodat ik weer kan “landen”. Loop even langs mijn tafel of raak m’n schouder even aan. Of zeg iets zoals “dit is belangrijk dus let even op”. Gebruik alsjeblieft niet neerbuigende taal zoals “Aarde aan ____”. 

De kleinste prikkels kunnen bij mij erg hard binnenkomen. Het geluid van de TL lichten, de kamertemperatuur, het labeltje in mijn shirt, of het geluid van het schrijven van mijn klasgenoot. Soms kan ik me niet concentreren omdat die kleine dingen me afleiden. Het helpt als ik naar een stille plek kan gaan dus geef me dan ook de keuze om hier naartoe te kunnen. Stuur me er niet naartoe terwijl de klas meekijkt. Als iedereen naar die plek zou mogen gaan hoef ik me niet zo’n uitzondering te voelen.   

Ik heb moeite om van taak te wisselen, zeker als ik iets leuks aan het doen ben. Soms kan ik hyperfocussen en is het moeilijk om te stoppen. Je kunt me helpen door ruim van te voren aan te geven dat we iets anders gaan doen. Het wisselen van een actieve taak naar een zittende taak is al helemaal moeilijk voor mij. Help mij om van te voren al rustiger te worden en geef me een positieve ondersteuning als ik snel rustig word.  

Schrijven is moeilijk voor mij. Een computer is voor mij makkelijker omdat ik sneller denk dat ik kan schrijven en met typen lukt het me wel om mijn gedachten op papier te krijgen.

Herkenbaar of hebben jullie nog meer tips? Laat het ons hieronder weten of stuur een mail naar: info@bounce-back.nl