Zaterdagmiddag 12 uur en we staan midden in de stad. Normaal gesproken al niet mijn favoriete plek om te zijn maar het valt me op dat er een hele, hele, hele hoop mensen zijn. Ongeveer elk detail valt me op en daardoor kan ik helemaal niks meer. Licht schijnt feller, geluid is harder en de geur van patat, rook en van mensen komt sterker binnen. En dan besef ik het me ***SHIT *** ik ben vergeten m’n pil in te nemen. Vlak voordat we gingen had ik nog tegen mijn vrouw gezegd dat ik dat moest doen. Dat gaat een interessante middag worden zeg ik tegen haar en wat blijkt… Het is nationale glamourdag dus het is nergens rustig!
Niet veel later lopen we een ICI PARIS binnen. Daar gaan sowieso je luchtwegen al van open staan maar jeetje mina, ik ruik echt alles daar. Gelukkig hebben we de kinderwagen en ga ik met onze kleine in een hoekje staan. Al die mensen die daar zijn lijken totaal geen last te hebben van elkaar maar ik word er helemaal gek van. In de winkel hebben ze niet precies wat mijn vrouw zoekt dus op naar de Douglas. Natuurlijk is dat weer een stukje lopen door de drukke stad en ondertussen verteld m’n vrouw me van alles. Ik knik af en toe ja maar krijg eigenlijk niks mee van wat ze verteld. Dit ziet ze natuurlijk ook en baalt net zoals ik dat ik m’n medicatie ben vergeten.
In de Douglas krijgen we vervolgens hetzelfde verhaal. Als grapje zeg ik dat ik in een hoekje ga staan huilen en ik kies een plek met de minste prikkels. In m’n binnenzak voel ik of er daar niet een strip met methylfenidaat is en ja hoor er zit er 1 in… LEEG! Maar de 3 staatsloten van afgelopen maand die opgefrommeld bij de lege strip zaten heb ik dan wel weer gevonden. Gelukkig komt m’n vrouw snel naar met toe en…… We moesten toch weer terug naar de ICI!!
Het is toch een bijzondere gewaarwording zo’n rebound. Het lijkt wel alsof alles binnenkomt maar daardoor reageer ik slomer, als ik al reageer. Het resultaat van de dag is dat we toch wel een gezellige dag heb gehad maar ben er ook weer achter dat ik óf helemaal geen medicatie moet nemen (wat in mijn geval niet heel slim is maar wel minder heftig), óf m’n pillen niet moet vergeten.
Toch maar op verschillende plekken een voorraadje maken. Vroeger had ik van zo’n dag best down van kunnen worden, maar oefening baart kunst en dit is me ondertussen al zo vaak overkomen. Nu kunnen mijn vrouw en ik er om lachen. Ze snapt het niet maar accepteert het wel en helpt me dan ook.
Hoe ervaren jullie een rebound? En hoe gaan jullie daar mee om? Laat hieronder een bericht achter of stuur een mail naar info@bounce-back.nl