Help, mijn leven is een georganiseerde chaos!

Help, mijn leven is een georganiseerde chaos!

‘Hier is je rijbewijs nog!” De mevrouw van het autoverhuur bedrijf komt achter me aan de straat op gerend. ‘Oh geweldig, dank je wel!’ roep ik blij. Het rijbewijs stop ik tussen m’n tanden want in mijn handen heb ik m’n sleutels, een blikje drinken, de verhuur papieren, de fles van m’n zoontje en zijn grote graafmachine. Niet super handig maar het gaat nog net. Hoor ik nu m’n telefoon? Ja!

Gehaast leg ik het flesje en graafmachine op de stoep, en haal net op tijd mijn telefoon onder uit mijn broekzak met losgeld, wat er vervolgens uit valt. Het beeldscherm plakt van de kauwgom die ik in mijn zak had laten zitten toen de broek in de was ging. “Hallo, met Mark” zeg ik terwijl het pasje uit mijn mond valt. Het is de sportschool, mijn sleutel om binnen te komen is gevonden. “Ah geweldig, dank je wel!” zeg ik. Ik lieg dat ik ze nog wilde bellen om te checken of die misschien daar lag maar eerlijkheidshalve wist ik nog niet eens dat ik ‘m kwijt was.

Thuis gooi ik alle spullen op de tafel en probeer de kauwgom die aan m’n telefoon geplakt zit eraf te krabben. Ik roep naar m’n vrouw dat ik even snel naar de sportschool fiets om m’n sleutel op te halen voordat ik dat vergeet. Eenmaal buiten probeer ik me te herinneren waar die toch staat en ineens besef ik me dat die fiets nog bij het autoverhuur bedrijf staat.

Hoe kom ik toch aan zoveel tijd?

Toen ik weer eens was vergeten wat ik nu eigenlijk zou gaan halen in de supermarkt begon ik flink te balen. Meerdere apps of briefjes waar de boodschappen op staan werken blijkbaar net bij mij. Normaal kan ik er wel om lachen want hoeveel toiletpapier kan een gezin hebben? Maar soms kan ik er ook gewoon zo van balen. Hoe kun je het nou vergeten? We hebben het net nog besproken!! Dit zijn niet dingen die ik expres doe maar het komt op anderen over dat het me niet boeit. En het is nu ook niet zo dat ik er van leer door bijvoorbeeld de boodschappen app ook echt te gebruiken. Laatst reed ik naar huis en vroeg me toch af waarom ik toch zoveel tijd had… Totdat de kinderopvang belde wanneer ik de jongens kwam halen.

Waarom?

Zo af en toe word ik helemaal gek van mijn chaotische brein. Het word me dan echt teveel en reageer dat af op de mensen die het dichtst bij me staan. Waarom doe ik dat dan ook zo? Waarom is het overal een troep? Waarom kan ik niks vinden? Waarom lukt het me niet om mijn agenda goed te beheren? Waarom kan ik niet gewoon iets onthouden? Waarom eet ik niet gewoon een klein stukje chocola? Is het hoe ouder ik word, erger aan het worden? Als er iets mis gaat kan ik ook gewoon even tot 10 tellen en weer verder gaan maar nee hoor ik moet weer kwaad iets weggooien.

Herken jij jezelf hierin? Je hoeft het echt niet alleen te doen. Praat erover met je omgeving of zoek een coach. Die kunnen je net weer een andere invalshoek geven.

De omgeving heeft ook ‘last van ADHD’

De diagnose ADHD

De diagnose ADHD is vaak al een lang, soms zelfs moeilijk proces geweest. Niet alleen wanneer deze bij een kind of jongvolwassene wordt gesteld. Soms zijn er vele onderzoeken aan vooraf gegaan en hebben ouders menig hulpverlener om raad gevraagd. Ook voor volwassenen, bij wie nooit eerder aan ADHD is gedacht, is de (h)erkenning een soort van ‘nieuwe start’.

Wat vertel je en aan wie?

Je weet nu dat je kind ADHD heeft. Niet altijd even makkelijk of leuk, maar hiermee kun je met de juiste hulp prima leven! Voor ouders is vaak inmiddels duidelijk wat het voor je kind betekent en hoe je hem of haar het beste kunt helpen. De leerkracht(en) en schoolleiding worden geïnformeerd en begeleid. Maar de wereld van het kind is groter dan thuis en school. Anderen zullen ook niet altijd weten hoe ze het beste kunnen reageren. Het is fijn als je er dan zelf open in bent. Soms zijn er heel vervelende vooroordelen. ‘Het ligt aan de opvoeding’ is een veel voorkomende en onterechte gedachte.

Een paar tips:

  • Wees duidelijk en open over de diagnose.
  • Geef waar nodig uitleg of verwijs naar websites en publicaties over ADHD.
  • Vraag zelf om de nodige hulp en leg uit wat je van de omgeving verwacht.
  • Blijf in gesprek met de school en de omgeving van het kind.

Begrip van volwassenen

Als je op latere leeftijd pas hebt ontdekt dat je ADHD hebt, is dat vaak al ingewikkeld en emotioneel genoeg. Dan leer je er zelf – met (professionele) hulp – vast wel mee omgaan. Je weet nu waar de oorzaak van jouw problemen vandaan komt. De volgende stap is je omgeving: wat vertel je en aan wie wel of niet? Hoe gaan ze reageren; begrijpen ze het of verwijten ze je van alles? Op je werk of je opleiding was je voor anderen misschien iemand die chaotisch was, z’n werk niet afhad of kwam je altijd te laat bij afspraken met vrienden… Hoe moeilijk ook, toch is openheid heel belangrijk!

Een paar tips:

Mijn partner heeft ADHD, hoe ga ik daarmee om?

Voor wie een relatie heeft met iemand die pas op latere leeftijd heeft laten onderzoeken waarom hij of zij altijd problemen heeft met concentratie, impulsiviteit en het nakomen van afspraken, is het ook wennen. Misschien was je soms boos of wanhopig, snapte je niet waarom de ander niet ‘gewoon op tijd kon zijn’ of van alles begon, maar nooit iets afmaakte. Nu je weet dat het een oorzaak heeft, betekent dat nog niet dat het makkelijk is. Hoe ga je ermee om? Hoe kom je uit die soms al negatieve spiraal en hoe help je? Waar sta jij en wat kun je beter niet doen?

Ook hier helpen de volgende tips:

  • Lees informatie over ADHD.
  • Heb geduld; aanvaarding en aanpassing kosten tijd.
  • Zoek steun of een luisterend oor.
  • Zit je partner niet te dicht op de huid en neem af en toe even rust/afstand.
  • Vergeet niet aan jezelf te denken. Als je uitgerust bent, kun je meer betekenen voor de ander.

Wil je meer weten of heb je hulp nodig, neem gerust contact op!