Als je merkt dat je kind veel liegt kan dat heel vervelend zijn. Maar het is misschien interessanter om te kijken waar het vandaan komt en hoe je kunt helpen om dit te veranderen?

Kijk eens voorbij de leugen.

Het kan er op lijken dat je kind zonder enige reden liegt, maar als je hier even stil bij staat kan het ook een aanwijzing zijn dat hij ergens moeite mee heeft. Als je kind bijvoorbeeld zegt dat het niet een speeltje naar z’n broertje heeft gegooid terwijl je zeker weet van wel, dan hoeft dit niet alleen maar te zijn om niet de schuld te krijgen. Hij kan ook van slag zijn dat hij z’n emoties niet onder controle had. Had je er zo al over gedacht? Dingen lijken soms anders dan ze echt zijn. Wat je kunt doen is om te helpen andere strategieën te leren gebruiken door te benoemen wat hij voelt en hoe hij dit dan ook op een andere manier kan uiten.

Toon begrip

Stel je voor dat je kind de beurt heeft om de vaatwasser uit te ruimen. Als je later op de dag vraagt of hij het heeft gedaan, kan hij liegen door ja te zeggen. In werkelijkheid was hij wel begonnen maar werd hij door iets afgeleid en is het toen vergeten om af te maken. Om maar niet in de problemen te raken liegt hij.

Als je laat zien dat je het begrijpt waarom hij heeft gelogen zal hij eerder de verantwoordelijkheid nemen door het toch nog af te maken. Simpelweg zeggen dat je het snapt dat hij snel kan worden afgeleid helpt al enorm. En door erbij te zeggen dat je liever hebt dat hij er eerlijk over is en het later afmaakt, dan erover te liegen, laat zien dat je hem niet veroordeelt. Geef aan wat het met jouw doet en niet de beschuldigende vinger gebruiken.

Realistische verwachtingen

Kinderen met AD(H)D liegen om taken niet te hoeven doen uit angst. Als je kind bijvoorbeeld veel huiswerk heeft, kan hij zeggen dat hij helemaal niks hoeft te doen om er maar niet aan te hoeven denken. Als je samen realistische verwachtingen schept hoeft je kind ook niet te liegen. Zeg dat hij na elk vak even pauze kan nemen. Verdeel het huiswerk in kleinere stukken. Dit geeft rust en dus minder stress. Als het daardoor lukt groeit het zelfvertrouwen om het de volgende keer weer zo aan te pakken ook weer .

De waarheid vertellen

Geef elke keer weer de mogelijkheid om, na een leugen, toch de waarheid te vertellen. Het is belangrijk om toch de kans te krijgen om de waarheid te vertellen. En als hij de waarheid verteld, bekrachtig dat dan positief. Als je kind bijvoorbeeld zegt dat hij z’n jas heeft uitgeleend maar ‘m eigenlijk in de bus is vergeten. Probeer dan de waarheid positief te benaderen door bijvoorbeeld te zeggen dat het ook lastig is om al je spullen bij elkaar te houden en dat je trots bent dat hij het eerlijk heeft gezegd.

Consequenties 

Kinderen met AD(H)D liegen vaak impulsief en denken dan niet na over de consequenties. Het kan helpen om te bespreken wat het resultaat is van het liegen. Als hij bijvoorbeeld geen computerspelletjes mag spelen als z’n kamer niet opgeruimd is. Help hem dan herinneren wat er de vorige keer gebeurde toen hij z’n kamer niet had opgeruimd en hierover had gelogen. Hij moest z’n kamer nog steeds eerst opruimen maar mocht vanwege z’n leugen toen een week niet op de computer.

Samenwerken

Liegen is ook een weg om vervelende situaties uit de weg te gaan. Vanuit je kind gezien kan het huiswerk kwijtraken kan voor minder problemen zorgen dan toegeven dat je het niet hebt gemaakt.

Maar draai zo’n situatie eens om je kind te helpen. Zoek samen eens naar een strategie die hem helpt zo’n vervelende situatie aan te gaan. Misschien kun je zo’n situatie zelfs voor zijn door samen dit soort scenario’s door te nemen voordat ze echt gebeuren.

Het goede voorbeeld

Kinderen kijken al vanaf een hele jonge leeftijd naar hun ouders hoe ze zich moeten gedragen. Als je zelf veel liegt dan krijgt je kind hoogstwaarschijnlijk mee dat liegen okay is. Ouders zijn de belangrijkste rolmodellen dus het is belangrijk om eerlijk en transparant tegen ze te zijn. 

Tijd

Alle kinderen liegen zo nu en dan en om gedrag te veranderen heb je tijd nodig. Zeker als een kind gewend is om te liegen zal het niet snel en makkelijk veranderen. Het is makkelijker om terug te vallen op een manier die je gewend bent dan om een nieuwe manier te proberen. De oude manier is alsof het gewoon is geworden. Het is een A1 geworden helemaal geasfalteerd en wel. Als je daar vanaf stapt en een nieuw olifantenpad aanmaakt is dat onwennig. het resultaat kan best eng zijn. 

Probeer niet boos te worden als je kind toch weer op de A1 stapt, blijf met ‘m werken om een andere strategie te ontwikkelen. Hoe eerder, hoe beter. 

Hoe gaan jullie om met het liegen van jullie kind? Laat het ons hieronder weten of stuur een mail naar info@bounce-back.nl

 

Ouders willen graag het beste voor hun kind maar soms kunnen kinderen het bloed onder je nagels vandaan halen. Hier zijn wat alternatieven voor gewoontes die onveilig, ongezond of simpelweg irritant zijn voor anderen. 

Het brein van een AD(H)D’er heeft de neiging om een ondergestimuleerde frontale kwab te hebben. Dit is het deel van het brein waar beslissingen maken, plannen en organiseren plaatsvindt. Mensen met AD(H)D kiezen op een natuurlijke manier activiteiten die dat deel van het brein helpen stimuleren. Luidruchtig friemelen komt vaak voor zoals met de voeten op de grond tikken, het klikken van pennen en het kraken van de knokkels. Dit kan flink irritant zijn.

Maar wat is dan passend friemelen?

Friemelen is duidelijk behulpzaam voor het brein van een AD(H)D’er. Het is wel belangrijk ervoor te zorgen dat dit passend friemelen is. Dit zijn manieren van friemelen die anderen niet lastig vallen en niet afleiden van de (soms wat saaie) taak die gedaan moet worden.

Een kind of student kan zich bijvoorbeeld beter concentreren als het iets in zijn of haar handen heeft, maar als het daardoor niet goed kan schrijven is het niet passend. Achtergrondmuziek met liedjes die bekend zijn of zonder tekst kan dan bijvoorbeeld wel weer meer helpen om het kind of student te laten focussen. Er is niet één oplossing. Wat voor de een werkt, werkt voor de ander niet.

Hoe kies je een gepaste methode?

• Kies eerst het juiste type van friemelen:
  • Visueel: visuele herinneringen zoals een Time Timer. 
  • Auditief: achtergrond muziek of een audioboek.
  • Tast: objecten of speelgoed met structuur zoals een Tangle.
  • Bewegen: tijdens het studeren zittend op een bal / wiebelkussen of lopen tijdens het bellen.
  • Geur of smaak: geuren zoals lavendel kunnen kalmerend of zoals kaneel juist stimulerend werken.
• Zorg dat het friemelen niet van de taak afleidt:
  • Koppel auditieve manieren met bewegen of een visuele taak. Bijvoorbeeld: luister naar muziek terwijl je de kamer opruimt.
  • Koppel bewegen met schrijven, visuele of auditieve taken. Bijvoorbeeld: zit op een fitnessbal of met een Tangle in de klas.
  • Koppel visuele manieren met “saaie” stille taken: Bijvoorbeeld: gebruik een Time Timer die de tijd aftelt bij het maken van een toets.
• Gebruik geen strategieën die hetzelfde zijn als de taak zelf.
  • Koppel dus niet muziek met het luisteren naar de docent.
  • Koppel niet een visuele strategie als het kind in de klas naar het bord moet kijken.

Wat heeft er wel goed gewerkt voor je kind of voor jullie zelf? Laat een bericht achter of stuur een mail naar info@bounce-back.nl

Ja, kinderen met AD(H)D zouden stil moeten zitten….. Altijd. Het beste met behulp van een olifant die ze op hun plek houdt. Want dat is voor sommige kinderen met AD(H)D de enige manier om dit voor elkaar te krijgen. Okay, dus als het pletten van kinderen geen optie is, wat dan wel? Misschien helpt het om te begrijpen wat er achter dit gedrag zit.

Waarom friemelen ze eigenlijk?

Kinderen met AD(H)D hebben meestal een minder dan gemiddelde activiteit in één of beide delen van de prefrontale cortex. Dit is de plek waar het plannen, keuzes maken, doelgericht werken en focussen plaatsvindt.

Dit stuk van het brein heeft hulp nodig om actief te blijven tijdens saaie taken. Dus friemelen ze. 

Stil zitten tijdens een saaie taak kan echt heel zwaar zijn voor mensen met AD(H)D. Kijk maar eens naar iemand met AD(H)D die iets aan het doen is wat diegene fascinerend of interessant vindt. Weet je wat je dan niet zult zien? Friemelen. Er is geen reden om de prefrontale cortex te stimuleren want die is immers al actief.

Maar ik word gek van dat gefriemel!!!

Ouders en docenten kunnen echt last hebben van al dat gefriemel want het leidt af en geeft onrust. Door al dat gefriemel lukt het niet om geconcentreerd ergens aan te werken. Het zou wel fijn zijn als je dat gefriemel kon uitbannen maar dat is niet mogelijk. Maar wat dan wel? Wat zijn nu manieren om het gefriemel in betere banen kunnen leiden? Zijn er manieren van friemelen die niet storend zijn voor anderen? En welke manieren leiden niet af van de te maken taak?

Er zijn bijvoorbeeld (staan)bureau’s met een schommelende voetensteun.Zo kan het kind toch zijn energie kwijt zonder storend te zijn voor anderen. Een goedkopere optie is om zelf een touw of eleastiek tussen de poten van de stoel of tafel te knopen. 

De Time Timer is een visuele klok waarmee kinderen kunnen zien hoeveel tijd er nog over is voor een taak. Dit visuele aspect kan helpen om op een bepaalde taak te blijven. Zeker wanneer kinderen in meteen kunnen zien dat het einde van een “saaie” taak nabij is.

Een Tangle bestaat uit stukjes plastic die aan elkaar verbonden zijn met een spil. Er zit geen begin en eind aan, waardoor het kind eindeloos kan friemelen. Dit werkt kalmerend maar is niet storend voor anderen.

Dus… zouden kinderen met AD(H)D gedwongen moeten worden om stil te zitten?

Wij zouden zelf zeggen van niet, maar dat betekent ook weer niet dat ze maar de vrijheid moeten krijgen om tegen de muren op te stuiteren. Het vraagt van ouders en leerkrachten wat inzet en creativiteit maar er zijn zoveel hulpmiddelen om kinderen beter te laten focussen, zonder dat ze stil hoeven te zitten tijdens het maken van “saaie” taken.

Dus wordt het de olifant? Of toch een andere manier?

Wij hopen dat jullie deze tips gebruiken en zelf andere strategieën kunnen bedenken die AD(H)D aanvullen. Wat heeft er goed gewerkt voor je kind of voor jullie zelf? Laat jullie ideeën weten aan info@bounce-back.nl