Als je kijkt naar hoe mensen met AD(H)D vol met creative ideeën zitten, is het eigenlijk gek dat er bij velen niets uitkomt. Je hebt vaak de neiging om al die ideeën meteen uit te voeren want je wil namelijk niks vergeten of misschien ook omdat je super impulsief bent. Het ene idee is het brein nog niet uit of de volgende staat al weer aan de deur te kloppen. Zo kun je bezig zijn met het opzetten van je nieuwe bedrijf, blogs en kinderboeken schrijven, een verbouwing visualiseren en ondertussen ook gewoon een baan hebben. Maar veel van die ideeën worden na een flitsende start niet afgemaakt. Als de nieuwigheid er een beetje af is zwakt het enthousiasme ook af. Dus begin je vol enthousiasme aan dat nieuwe idee wat zomaar je hoofd binnen sprong en zo gaat het elke keer weer verder. Het resultaat is een stapel van onafgemaakte taken die zorgen dat de chaos in het hoofd alleen maar groter wordt. En niet alleen in het hoofd maar ook op het werk, huis en in je relatie.
Wat zijn nu de voordelen van één ding tegelijk doen? Tja die kan ik wel voor mezelf noemen maar het is interessanter om voor jezelf na te gaan wat de voordelen en wat de eventuele nadelen hiervan zijn.
Afleiding
Afleiding is voor iemand met AD(H)D een tweede natuur. Een afleiding kan van buitenaf komen door bijvoorbeeld een eekhoorn die in een boom klimt of een mobieltje wat afgaat, maar misschien nog wel vaker van binnenuit. Het is ontzettend moeilijk om weer terug op de originele taak te concentreren als je eenmaal bent afgeleid. Alleen al het schrijven van deze blog kostte me meerdere dagen vanwege allerlei onderbrekingen. Het helpt dus om zoveel mogelijk afleidingen te herkennen en tegen te gaan.
Die van buiten zijn makkelijker te herkennen dan die van binnenuit. Je gedachten kunnen een loopje met je nemen en je hoofd kan letterlijk vol voelen. Het kan helpen om bewust voordat je in een situatie komt het stop – denk – doe principe toe te passen.
Stop – denk – doe
Je stopt letterlijk even met waar je mee bezig bent. Je denkt na over wat je aan het doen bent, wat prioriteit heeft en wat je daarmee wilt. Vervolgens ga je dit ook doen. Het vergt wat oefening maar uiteindelijk kan het helpen minder afgeleid te raken.
Om die interne televisies met 100 kanalen tegelijk aan minder afgeleid te krijgen zijn er wat dingen die je daarnaast ook nog kunt doen. Er is niet één goede manier. Kijk wat werkt voor jou.
- Probeer storende invloeden zoals een telefoon weg te houden. Zet misschien de radio uit of juist aan. De deur open of juist dicht.
- Schrijf gedachten die in je opkomen tijdens een taak op in een schrift. Je kunt dan later kijken of het echt iets is.
- Zorg voor een opgeruimde werkplek. Rommel leidt namelijk af.
- Ga niet vermoeid aan een nieuwe taak beginnen als dat niet hoeft.
- Vertel anderen dat je ergens aan gaat beginnen zodat ze dit weten en je minder snel zullen storen.
- Zet een wekker, alarm of gebruik een Time timer zodat je niet veel te lang bezig bent met een taak.
Hoe focussen jullie het best? Laat hieronder een bericht achter of stuur een mail naar: info@bounce-back.nl
Als je met AD(H)D te maken hebt, kom je ongetwijfeld mensen tegen die niet snappen wat dat betekent en wat voor invloed het heeft op je dagelijks leven. 
7. Dat kind zou gewoon wat meer discipline bijgebracht moeten krijgen.
Boodschappen…. Voor de één een taakje van niks en voor de ander ongeveer de ergst denkbare taak. Laten we zeggen dat het niet mijn grootste hobby is. En dat komt voornamelijk door alle keuzes. 
Niet veel later lopen we een ICI PARIS binnen. Daar gaan sowieso je luchtwegen al van open staan maar jeetje mina, ik ruik echt alles daar. Gelukkig hebben we de kinderwagen en ga ik met onze kleine in een hoekje staan. Al die mensen die daar zijn lijken totaal geen last te hebben van elkaar maar ik word er helemaal gek van. In de winkel hebben ze niet precies wat mijn vrouw zoekt dus op naar de Douglas. Natuurlijk is dat weer een stukje lopen door de drukke stad en ondertussen verteld m’n vrouw me van alles. Ik knik af en toe ja maar krijg eigenlijk niks mee van wat ze verteld. Dit ziet ze natuurlijk ook en baalt net zoals ik dat ik m’n medicatie ben vergeten.
Toch maar op verschillende plekken een voorraadje maken. Vroeger had ik van zo’n dag best down van kunnen worden, maar oefening baart kunst en dit is me ondertussen al zo vaak overkomen. Nu kunnen mijn vrouw en ik er om lachen. Ze snapt het niet maar accepteert het wel en helpt me dan ook.
Wat maakt nu dat als ik naar de stad ga, het alles of niets is? Gewoon een drankje doen lukt ook wel hoor, maar het komt toch ook wel regelmatig voor dat het een stuk meer is dan één drankje. En eigenlijk gebruik ik deze manier al m’n hele leven in alles. Het is óf zwart, óf wit. Het is meteen vol overgave en niks anders meer, óf het is helemaal niks.
De kamer ligt vol met troep, in de keuken is er geen schoon bord of pan meer te vinden en toch lig je op de bank naar de TV te kijken. Ze vroeg de afgelopen dagen al of je wilde helpen met het huishouden want ze doet eigenlijk alles al. Je wilde het afmaken voordat ze thuis kwam maar het kwam er gewoon niet van. Nou ja je was wel vol goede moed gestart met stofzuigen maar toen zag je dat reclameblaadje liggen. Even lezen om te kijken of er nog wat in de bonus is want ja dat bespaart geld. Wat zal ze trots op je zijn straks. Lezen doe je natuurlijk zittend en toen zag je de Ipad liggen. Even een spelletje kan toch wel?!
Aangeven dat bepaalde zaken je niet gelukt zijn (mede) als gevolg van je AD(H)D is niet een kwestie van zielig doen, of hier misbruik van maken. Mensen met AD(H)D hebben vaak echt last van kritiek, en balen er oprecht van als ze weer iets vergeten zijn. Want dat betekent ook: weer iemand teleurgesteld, weer iets vergeten, weer ergens aan begonnen maar niet afgemaakt, weer niet het potentieel wat ze hebben eruit gehaald.